تالاهاسی، فلوریدا. – راهپیمایان در خیابان‌هایی که ردیفی از بلوط‌های قدیمی پوشیده از خزه‌های اسپانیایی که حتی کوچک‌ترین نسیمی را هم می‌وزید، به سرعت حرکت کردند.
در یک نقطه آنها شعار می دادند: “وقتی تاریخ سیاهان مورد حمله قرار می گیرد چه می کنید؟ بایست، مقابله کن.» در یکی دیگر آنها شعار می دادند: “هی، هی، هو، هو، ران دیسانتیس باید برود.”
آنها در تالاهاسی در اعتراض به جنگ صلیبی دیسانتیس علیه هر چیزی که «بیدار شد» بودند، مفهومی که وکیل عمومی خودش آن را اینگونه تعریف کرد: «اعتقاد به وجود بی عدالتی های سیستماتیک در جامعه آمریکا و نیاز به رسیدگی به آنها». اوایل این هفته، شورین جونز، اولین همجنس‌باز آشکار و اولین عضو سیاهپوست دگرباش جنسی سنای فلوریدا، نظریه‌اش را در مورد اینکه چرا جمهوری‌خواهانی مانند دیسانتیس از کلمه «wake» سوءاستفاده می‌کنند و حرام‌زاده‌تر می‌کنند، به من گفت: این «کلمه N جدید» است.
وسواس دیسانتیس او را از حمله به نظریه نژاد انتقادی به محدود کردن آموزش تاریخ سیاهان سوق داده است.
بنابراین راهپیمایان از کلیسای باپتیست میسیونری بتل، جایی که یکی از سخنرانان، دسانتیس را «فرعون فلوریدا» نامید، به سمت ساختمان کنگره ایالتی، جایی که کشیش. الشارپتون سخنرانی سرسختانه ای ایراد کرد و با افتخار درباره ترکیب جمعیت اظهار نظر کرد: مردمی از نژادها و نسل های مختلف.
البته این درست بود، اما جمعیت همچنین انبوهی از چهره‌های سیاهپوست بود که توسط چهره‌های سفید پوست به هم ریخته بودند، و از هر اعتراض عدالت اجتماعی دیگری که من پوشش داده‌ام، پیرتر بودند.
این آمار جمعیتی است که چالشی را نشان می‌دهد که آنهایی که علیه دیسانتیس با آن عقب‌نشینی می‌کنند: در شهری با کثرت سفیدپوست، و در ایالتی که سه چهارم جمعیت آن را سفیدپوست می‌شناسند و تعداد اسپانیایی‌ها بسیار بیشتر از سیاهپوستان است. ائتلاف بین گروه ها چقدر قوی و عمیق است؟
بله، DeSantis در تلاش هوسناک خود برای ریاست جمهوری در پایگاه MAGA بازی می کند. او سعی می کند ترامپ را پشت سر بگذارد، ظلم خود را اصلاح کند تا موثرتر و کمتر جنایتکارانه باشد.
بله، او به یک حسادت ظلم در میان محافظه کاران سفید متوسل می شود، که در آن آنها خواهان موقعیت محافظت شده و “مزایای” قربانی شدن بدون ویرانی بودن قربانیان واقعی هستند. آنها نوعی پرخوری مدنی و خودشیفتگی است که در آن بازار امتیازات باید در گوشه و کنار باشد.
و بله، او رهبری یک تکرار جدید از جنبش حقوق ایالت ها را بر عهده دارد، جنبشی که به طور دوره ای مانند نهنگی در حال نفوذ در این کشور ظاهر می شود، از بحران ابطال در سال 1832 که کارولینای جنوبی را در مقابل دولت فدرال در مبارزه بر سر تعرفه ها قرار داد. خود جنگ داخلی، تا ظهور جیم کرو و جنبش حقوق مدنی که برای از بین بردن آن لازم بود.
اما لایه ثانویه ای از استراتژی وجود دارد که سزاوار توجه بیشتری است: چگونه DeSantis، عمداً یا تصادفی، به گروه های به حاشیه رانده شده در مورد موضوعاتی که در آن تفرقه وجود دارد حمله می کند. در میان گروه های به حاشیه رانده شده او از احساسات ضد همجنس گرا، ضد مهاجر و ضد سیاهپوستان در میان گروه هایی که خود مورد استثمار قرار می گیرند، سوء استفاده می کند تا با یکدیگر مبارزه کنند – یا حداقل نجنگند. برای یکدیگر – به جای صرف انرژی بیشتر برای مبارزه با او.
این استراتژی فرسوده تقسیم کن و حکومت کن قرن ها در سیاست ما به کار گرفته شده است و دیسانتیس جان تازه ای در آن دمیده است.
دکتر. لیساندرو پرز، مؤسس مؤسسه تحقیقاتی کوبا در دانشگاه بین المللی فلوریدا و اکنون استاد گروه مطالعات آمریکای لاتین و لاتینکس در کالج عدالت کیفری جان جی، برای من توضیح داد که در میامی، این تصور که آمریکایی های آفریقایی تبار و لاتین تبارها می توانند شکل بگیرند. ائتلافی سال‌ها پیش کنار گذاشته شد، تا حدی به این دلیل که کوبایی‌ها عموماً خود را به عنوان یک اقلیت به حاشیه رانده نمی‌دانند، بلکه دارای روحیه تبعیدی هستند که امور وطن را در اولویت قرار می‌دهد.
همانطور که پرز بیان کرد، “من فکر می کنم بسیاری از رای دهندگان کوبایی محافظه کاران هستند که احتمالاً چیزهایی مانند حقوق ترنس ها و دوره های آموزشی آفریقایی آمریکایی و همه اینها را خوب نمی بینند.”
در واقع، طبق نظرسنجی های خروج از انتخابات 2022، رای دهندگان کوبایی تبار فلوریدا دیسانتیس را به چارلی کریست، یک دموکرات، با اختلاف بیش از دو بر یک انتخاب کردند و بر اساس نظرسنجی دانشگاه بین المللی فلوریدا در سال 2022 از آمریکایی های کوبایی در میامی، تقریباً 80 درصد آنها را سفید می دانند.
سال گذشته، زمانی که دیسانتیس، در یک شیرین کاری بی‌رحمانه سیاسی، مهاجران ونزوئلا را از تگزاس به مارتا وینارد برد، نظرسنجی Telemundo/LX News نشان داد که نیمی از رای دهندگان اسپانیایی تبار فلوریدا از این ترفند حمایت کردند.
در آن زمان، هلنا پولئو، استراتژیست دموکرات مستقر در میامی، که ونزوئلایی است و 24 سال در این کشور بوده است، به NBC News گفت که برخی از آمریکایی های ونزوئلایی از این تلاش حمایت کردند، زیرا بسیاری از آنها برای مدت طولانی در اینجا بوده اند و سفید پوست هستند. و ثروتمندتر از تازه واردها، و با مهاجران فقیر و با پوست تیره تر همذات پنداری نکنید.
وقتی اخیرا با پولئو مصاحبه کردم، او داستان مشابهی را برایم تعریف کرد. دیسانتیس، او گفت، “در حال بازی با یک رنگ پنهان و کمی از نژادپرستی در درون مهاجران است که منزجر کننده است و آنها از وطن خود حمل می کنند.”
دیسانتیس همچنین با قانون “نگو همجنسگرا” خود به جامعه دگرباشان حمله کرده است که نحوه بحث جنسی و بیان جنسیت را در کلاس های درس محدود می کند. او با استفاده از پیام هایی که در حزب جمهوری خواه رایج شده است، به تجربه ترنس، لباس پوشیدن متقابل و بازیگران درگ توجه کرده است.
این موضوع دیگری است که او می تواند از شکستگی استفاده کند.
نظرسنجی مرکز تحقیقاتی می پیو نشان داد که در حالی که بقیه اعضای حزب دموکرات دچار تغییری چشمگیر در هویت شده اند، اکثریت دموکرات های سیاهپوست همچنان معتقدند جنسیت در بدو تولد بر اساس جنسیت تعیین می شود. چهل و چهار درصد از دموکرات‌های اسپانیایی با این عقیده موافق بودند.
در مکالمات ما، جونز، سناتور ایالت سیاه پوستی که با او مصاحبه کردم، سرکشی کرد و تظاهرات روز چهارشنبه را “اطلاعیه” خواند که نه تنها به جمهوریخواهان در فلوریدا بلکه جمهوریخواهان در سطح ملی ارائه شد. او در مورد جمهوری خواهان گفت: مبارزه ای که شما به دنبال آن هستید، مبارزه ای نیست که شما می خواهید. “در حالی که فکر می کنید سال 1963 است، اما سال 2023 است.”
اما اگر این دقیقا همان مبارزه ای باشد که DeSantis می خواهد چه؟ خشم ایجاد شده تنها ممکن است به صعود او در یک فضای محافظه کارانه دامن بزند که در آن ضد سیاهپوستان به عنوان طرفدار برابری، ضد همجنس گرا به عنوان طرفدار خانواده و ضد مهاجر به عنوان طرفدار آمریکایی تعریف شده است.
ترامپ این استراتژی تفرقه را در انتخابات گذشته با موفقیت نابرابر امتحان کرد و در این تلاش شکست خورد.
اما آیا تغییر پیام و تغییر پیام رسان می تواند تأثیر بیشتری داشته باشد؟ آیا آزمایش فلوریدا می تواند ملی شود؟ آیا دیسانتیس می‌تواند این استراتژی را به سطوحی برساند که ترامپ نمی‌توانست، چشم‌انداز سیاسی را تغییر دهد و دوره‌ای دیستوپیایی را برای موضوعات گوناگونی آغاز کند؟
براندون وولف که پس از زنده ماندن از قتل عام کلوپ شبانه اورلاندو پالس در سال 2016 در فلوریدا به فعالیت‌های خود منتهی شد، به من گفت که ائتلاف‌های موثری برای مقابله با دیسانتیس در حال ظهور هستند، اما او اذعان داشت که فرماندار چقدر حریف قدرتمندی است: «استراتژی دیسانتیس تلاش می‌کند ما را به سمت خود بکشاند. او گفت. این “روایتی را تقویت می کند که همه ما در یک صفحه نیستیم.” آنها می‌دانند که اگر می‌توانستند این چشم‌انداز را باز کنند که کشور، جهان، اگر همه در همبستگی با یکدیگر بایستیم، چه شکلی می‌شد، در آن صورت شکست خواهند خورد.»
اگر این گروه ها به زودی برای مبارزه با هم متحد نشوند، ممکن است همه آنها در پایان شکست بخورند. به عنوان مثال، همانطور که پرز هنگام صحبت در مورد محافظه کاران کوبایی توضیح داد، سیاست های فعلی که برای محدود کردن آموزش تاریخ سیاه پوستان استفاده می شود به اندازه کافی گسترده است که می تواند دوره ای را که او در FIU ایجاد کرد حذف کند: تاریخ آمریکایی های کوبایی. و ایالت های دیگر هم اکنون شروع به تقلید یا رقابت با آنچه DeSantis در فلوریدا انجام می دهد، کرده اند.
خوب است که این درس را در سطح ملی بیاموزیم. این حمله گسترده است: جنسیت‌گرا، نژادپرست، بیگانه‌هراسی و همجنسگرا. تنها راه مبارزه با هم بودن است.
من همیشه DeSantis را به عنوان یک فرد کسل کننده، کور از جاه طلبی می دانستم. اما فرانک ام.
او به ییل رفت. او به هاروارد رفت. او یک نقل قول، بدون نقل قول، «جمهوری خواه قرمز» نیست. اما او تشخیص داده است که این راه او برای رسیدن به قدرت است که او را خطرناک می کند. و او این قدرت را بدون ترس به کار می گیرد. او عقل بدی دارد.»
