برای اولین بار، تعداد افرادی که مجبور به ترک خانههای خود شدهاند در سال جاری از مرز ۱۰۰ میلیون نفر گذشت. اکثر آنها، 59.1 میلیون نفر، اغلب برای سالها یا حتی دهه ها در داخل کشور خود آواره هستند.
این آوارگان داخلی برای تامین نیازهای اساسی خود، یافتن کار مناسب، یا داشتن منبع درآمد پایدار، از جمله چالشهای دیگر، تلاش میکنند.
UNDP وضعیت اسفناک آنها را به عنوان یک “بحران نامرئی” زیرا به ندرت خبر می دهد.
پایان دادن به حاشیه نشینی آوارگان داخلی
از آنجایی که تغییرات اقلیمی می تواند بیش از 216 میلیون نفر را تا اواسط قرن مجبور به نقل مکان به نقاط دیگر در سرزمین خود کند، این گزارش از راه حل های توسعه بلندمدت برای معکوس کردن جابجایی داخلی حمایت می کند.
تلاش های بیشتری برای پایان دادن به به حاشیه راندن آوارگان داخلی که باید بتوانند از حقوق کامل خود به عنوان شهروند از جمله از طریق دسترسی به خدمات حیاتی مانند مراقبت های بهداشتی، آموزش، حمایت اجتماعی و فرصت های شغلیآخیم اشتاینر، مدیر برنامه توسعه سازمان ملل متحد گفت.
“همراه با کمک های بشردوستانه حیاتی، این رویکرد متمرکز بر توسعه قوی تربرای ایجاد شرایط برای مسیرهایی به سوی صلح پایدار، ثبات و بهبود حیاتی خواهد بود.»
دولت ها باید اقدام کنند
گزارش – چرخش جزر و مد در جابجایی داخلی: رویکرد توسعه به راه حل ها – خواستار قرار دادن این “بحران نامرئی” در دستور کار بین المللی است.
داده های نمونه از یک نظرسنجی از حدود 2653 آوارگان داخلی و مردم جوامع میزبان در هشت کشور کلمبیا، اتیوپی، اندونزی، نپال، نیجریه، پاپوآ گینه نو، سومالی و وانواتو استناد می کند.
یک سوم از آوارگان داخلی گفتند که بیکار شده اند، در حالی که نزدیک به 70 درصد پول کافی برای رفع نیازهای خانوار خود ندارند. یک سوم نیز گزارش دادند که سلامتی آنها پس از فرار از وطن بدتر شده است.
داده ها توسط مرکز نظارت بر جابجایی داخلی (IDMC) بین ژانویه 2021 و ژانویه 2022 جمع آوری شده است.
در این گزارش تاکید شده است غلبه بر جابجایی داخلی به اجرای راهکارهای توسعه کلیدی توسط دولت ها بستگی دارداز جمله تضمین دسترسی برابر به حقوق و خدمات اساسی، ترویج یکپارچگی اجتماعی-اقتصادی، بازگرداندن امنیت و ایجاد انسجام اجتماعی.
UNDP همچنین بر نیاز به داده ها و تحقیقات بهتر تاکید کرد.
این آژانس بر تعهد خود برای پر کردن این شکاف از طریق راهحلهایی برای شاخص جابجایی داخلی، که پیشرفت را رصد میکند و به دولتها کمک میکند تا از واکنشهای بشردوستانه به واکنشهای توسعهای تغییر کنند، تأکید کرد.