زمانی که ساعت 5 صبح از خواب بیدار شدیم روی چادر یخ زده بود. وقتی به محل سه پایه برگشتیم، منظره تازه آشنا بود. تمام عدم قطعیت تاریکی مانند سایه هایی در کابوس حل شد.
حالا من این منظره را همانطور که آدامز دیده بود دیدم. اگرچه هنوز نمی‌توانستم با اطمینان بدانم، گمان می‌کردم که او در حال حرکت به سمت گذرگاه الیزابت بوده است که از منظره ناگهانی قله هورن که بر روی آسمان آبی فرو رفته بود غافلگیر شد. وقتی خورشید از پشت سرم طلوع کرد، پرده سیاهی از سایه از روی صخره سر خورد. شگفتی که من با کشف قله در غروب خورشید احساس کردم، که پس از کیلومترها نامرئی در بالای دره پنهان شده بود، باید برای آدامز با قرارگیری کامل ماه مشخص شده باشد.
تاریخ
به خانه برگشتم، عکس ها را برای دکتر فرستادم. اولسون که دست به کار شد.
او در ایمیلی توضیح داد: «با دانستن تاریخ و زمان عکس‌های میدان ستاره‌ای مدرن، صورت‌های فلکی را شناسایی کردیم و ارتفاعات (ارتفاع بالای افق) و آزیموت‌ها (جهت قطب‌نما) بسیاری از ستارگان قابل مشاهده را محاسبه کردیم.»
هنگامی که تیم منطقه ای از آسمان را که در عکس آدامز گنجانده شده است شناسایی کردند، از برنامه های سیاره نما کامپیوتری برای جستجوی تاریخ ها و زمان هایی که یک ماه غول پیکر در حال نزول، با کسر نورانی نزدیک به 85 درصد، از نزدیکی این موقعیت عبور کرد، استفاده کردند. آسمان، “دکتر. اولسون نوشت. جستجو در ابتدا چهار تاریخ احتمالی را نشان داد. به گفته دکتر، با استفاده از شواهد مستند در بایگانی انسل آدامز و کتابخانه قمری، پدیده‌ای که «روی دید ویژگی‌های سطح ماه را تحت تأثیر قرار می‌دهد». اولسون، آنها احتمالات را محدود کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که آدامز “High Country Crags and Moon, Sunrise, Kings Canyon” را در ساعت 6:47 صبح روز آگوست ساخته است. 6، 1936.
در آن تاریخ، سفر بلند سیرا کلاب به پایان خود نزدیک می شد. لوئیز هیولت، ضبط کننده سفر در آن سال، نوشت: “ترک گذرگاه الیزابت مانند بستن درهای High Country بود – حداقل برای یک سال دیگر، حداقل از آن لحظه ما به طور پیوسته از مسیرهای بهبود یافته، به سمت نقطه شروع خود حرکت کردیم – به سمت اتومبیل ها. ، جاده ها، خانه ها.” آدامز نیز به طور پیوسته با باشگاه سیرا به سمت خانه و همچنین به سمت ارتفاعات جدید در حرفه خود حرکت می کرد.
