CNN
–
پله که در فقر به دنیا آمد – در اطراف ایالت میناس گرایس برزیل با یک گریپ فروت لگد زد – کار خود را به عنوان بهترین بازیکن تاریخ فوتبال به پایان رساند.
او آن نادر بود. مانند محمد علی، پله یک ستاره ورزشی بود که از ورزش خود فراتر رفت.
این برزیلی شادی و خلاقیت را به یک ورزش به ارمغان آورد که اغلب در استحکام و شخصیت گیر افتاده است o jogo bonito – “بازی زیبا.”
نیمار جونیور بازیکن فعلی برزیل نوشت: پله همه چیز را تغییر داد. پس از اعلام مرگ پله.
او فوتبال را به هنر، به سرگرمی تبدیل کرد. او صدایی به فقرا، سیاه پوستان و به ویژه داد. او به برزیل دید داد.»
از 17 سالگی خیره کننده در سال 1958 در راه رسیدن به اولین موفقیت خود در جام جهانی تا دریافت جایزه توپ طلا به عنوان بازیکن جام جهانی 1970 با کسب سومین عنوان جهانی، “اوه ری” (“پادشاه”) تقریباً به هر چیزی که ممکن بود در زرد و آبی معروف برزیل دست یافت.
و اهدافی وجود داشت – تعداد زیادی از آنها.
پله در 812 بازی رسمی برای باشگاه و کشور 757 گل به ثمر رساند. با این حال، در مورد تعداد گل های او در دوران حرفه ای خود اختلاف نظر وجود دارد. به گزارش رویترز، اتحادیه فوتبال برزیل و سانتوس می گویند پله در 1367 بازی 1283 گل به ثمر رساند، اگرچه فیفا این تعداد گل را 1281 گل در 1366 بازی اعلام کرده است.
اما این فقط تعداد خارق العاده گل های او نبود. همانطور که نیمار می گوید، پله نیز در زمین یک هنرمند بود.
دان ریدل از سی‌ان‌ان اسپورت می‌گوید: «حتی اگر او از قلم مو یا خودکار استفاده نمی‌کرد، اما به سادگی یک توپ زیر پایش بود.
جهان برای اولین بار در جام جهانی 1958 نگاهی اجمالی به پله داشت.
زمانی که به سوئد رسیدیم، هیچ کس نمی دانست برزیل چیست. آنها در مورد آرژانتین … اروگوئه می دانند. پله در سال 2016 به CNN گفت: این برای ما یک غافلگیرکننده بود.
پله در سن 17 سال و 7 ماهگی به جوانترین بازیکن جام جهانی تبدیل شد، رکوردی که برزیلی تا زمانی که نورمن وایتساید از ایرلند شمالی در سال 1982 به آن نقطه عطف دست یافت.
تقریباً 15 سال پس از ترک جهان در جام جهانی 1958، پله کفش های خود را برای جام جهانی آویخت. انتخاب، میراث ملت خود را به عنوان موفق ترین تیم تاریخ جام جهانی و مخوف ترین تیم در فوتبال بین المللی به ارث برد.
نقطه اوج پله برای برزیل در جام جهانی 1970 مکزیک بود، تورنمنتی که با پخش رنگی جام جهانی، عاشقانه تر شد.
در سراسر آن تورنمنت، پله دنباله‌ای از شکوه و جلال تکنیکی، رنگ زرد و طلایی، تیم‌های مخالف را فریب‌دهنده و فریبنده بود.
چهار گل او، او را به بهترین بازیکن تورنمنت تبدیل کرد، با پاس گلی که کارلوس آلبرتو در فینال مقابل ایتالیا به ثمر رساند.
پله به CNN گفت: «ما جام جهانی را بردیم و فکر می‌کنم در زندگی من در ورزش (این اوج بود)، بدون شک.
تارسیزیو بورگنیچ، مدافع ایتالیایی، نبوغ مافوق بشری پله را به درستی خلاصه کرد: «قبل از بازی به خودم گفتم، او هم مثل بقیه از پوست و استخوان ساخته شده است. اما من اشتباه می کردم.”
حتی لحظاتی که پله گل نزده بود به تثبیت وضعیت اسطوره‌ای او کمک کرد – به‌ویژه مهار باورنکردنی گوردون بنکس دروازه‌بان انگلیس با ضربه سر قدرتمند برزیلی در یک بازی گروهی، که به‌طور گسترده‌ای به‌عنوان بهترین سیو در تمام دوران شناخته می‌شود.
پله در سال 2019 در یک پست فیس بوک در ادای احترام به بنکس پس از مرگ این دروازه بان نوشت: “سو یکی از بهترین هایی بود که تا به حال دیده ام – در زندگی واقعی و در تمام هزاران بازی که از آن زمان تماشا کرده ام.”
وقتی یک فوتبالیست هستید، بلافاصله می دانید که چقدر خوب توپ را زده اید. من آن ضربه سر را دقیقاً همانطور که امیدوار بودم زدم. دقیقاً همان جایی که می خواستم برود. و من آماده بودم که جشن بگیرم.
اما پس از آن این مرد، بنکس، مانند یک فانتوم آبی در دید من ظاهر شد.
علیرغم بازی در تمام دوران ورزشی باشگاهی خود به جز سه سال در تیم برزیلی سانتوس، پویایی، شکوه با توپ و مرگبار بودن پله در مقابل دروازه باعث شد تا او به یکی از اولین ستاره های سیاهپوست جهان تبدیل شود.
پله در سال 2015 به سی ان ان اعتراف کرد که علاقه زیادی از سوی اروپا به حرکت در آن سوی اقیانوس اطلس دارد، اما به دلیل وفاداری و “عشق” به سانتوس، این کار را انتخاب نکرد. یکی دیگر از دلایل محبوبیت او در کشور خود.
پله گفت: “در گذشته، این حرفه ای پر از عشق بود، اکنون فقط یک حرفه است.”
“این عشق به بازی برای باشگاه من، بازی برای کشورم وجود ندارد. واضح است که یک فوتبالیست باید از این بازی امرار معاش کند. با زمان من فرق دارد.»
با توجه به مستند اخیر Neflix، پله به عنوان یک بازیکن فوتبال چنین تاثیری داشت، پله همچنین به نماد یک کشور جدید تبدیل شد.
بن نیکلاس، یکی از کارگردانان مستند زندگی این برزیلی، به سی‌ان‌ان گفت: «برای کنار آمدن با آن، فکر می‌کنم او این شخصیت پله را خلق می‌کند، کسی که تقریباً هویت خود را فراموش می‌کند تا اساساً برزیلی شود».
علاوه بر بر دوش گرفتن بار آرزوهای یک کشور در صحنه جهانی، صعود ارتش برزیل در سال 1964 که علاقه خود را به فوتبال به عنوان یک استراتژی تاکتیکی و سیاسی نشان داد – به ویژه، هدف قرار دادن جام جهانی 1970 به عنوان یک “مسئله دولتی” – با توجه به مستند نتفلیکس، مشکلی برای پله غیرسیاسی ایجاد کرد.
کارگردان دیگر مستند، دیوید تریهورن، گفت: «در پایان فیلم یک خط بسیار گویا وجود دارد، جایی که انتظار دارید پله شاید یک «پله‌یسم» به ما بدهد، جایی که درباره شادی صحبت کند. و شادی، اما او در واقع از “آرامش” صحبت می کند.”
بحث فوتبالی GOAT بحثی است که تا آخر زمان ادامه خواهد داشت – آیا این پله است؟ یا دیگو مارادونا؟ یا لیونل مسی یا کریستیانو رونالدو؟
اما عشق خالص برزیل و ستایش پله قابل مقایسه نیست و از یک فوتبالیست عالی فراتر می رود، بلکه به قطب توتم برای یک ملت می رسد.
