و همانطور که در اولین محاکمه در این پرونده، دولت به شدت به یک شاهد تک ستاره تکیه کرد: الخاندرو بورزاکو، مدیر اجرایی سابق شرکت بازاریابی ورزشی و تولید تلویزیونی آرژانتینی تورنئوس، که در سال 2015 در این پرونده اعتراف کرد و به جرم خود محکوم شد. از آن زمان با دولت آمریکا همکاری می کند.
در طی 11 روز شهادت، او با جزییات پرزحمت و بعضاً تحقیرآمیز مجموعه‌ای از شرکت‌های پوسته‌ای و قراردادهای ساختگی را که برای پرداخت رشوه به مقامات فوتبال از طریق سرمایه‌گذاری مشترک تحت مالکیت تورنئوس و فاکس قرن 21 استفاده شده بود، توصیف کرد. اگرچه او شخصاً این پرداخت ها را ترتیب داد، اما برزاکو گفت که لوپز و مارتینز را در مورد وجود آنها مطلع کرده و گفته است که هیچ یک از مدیران کاری برای جلوگیری از آنها انجام نداده اند.
Burzaco همچنین جزئیات استفاده از رابطه ای را که از طریق رشوه به خولیو گروندونا – معاون فیفا و رئیس قدیمی اتحادیه فوتبال آرژانتین درگذشت – برای به دست آوردن اطلاعات داخلی که به فاکس کمک کرد تا حقوق انگلیسی زبان ایالات متحده را در سال های 2018 و 2022 به دست آورد، استفاده کند. جام های جهانی ESPN مدت‌ها بود که آن ملک مورد علاقه را در اختیار داشت.
اگرچه قرار بود مناقصه کورکورانه باشد، اما بورزاکو گفت که در اواخر سال 2011 از گروندونا به درخواست لوپز کمک خواسته است. بورزاکو شهادت داد که گروندونا به من گفته بود “اگر فاکس 400 میلیون دلار بگذارد، آنها آن را به فاکس اعطا خواهند کرد – به دوستان خود بگویید.” فاکس در نهایت 425 میلیون دلار پرداخت کرد و چندین سال بعد حقوق جام جهانی 2026 را که قرار بود در ایالات متحده، کانادا و مکزیک برگزار شود، به دست آورد.
به دلیل زوزه های اعتراض وکلای مدافع، دادستان ها با جان اسکیپر، رئیس سابق ESPN تماس گرفتند تا در مورد این حادثه شهادت دهد. او گفت: «من ناامید شدم. “در واقع، من عصبانی بودم.”
در بیانیه ای پس از حکم، سخنگوی فاکس گفت: “این پرونده شامل شرکت فاکس نمی شود و مشخص شد که هیچ ارتباطی با پیشنهادهای موفق جام جهانی فاکس وجود ندارد.” این شرکت در گذشته خاطرنشان کرده بود که واحدی که لوپز و مارتینز در آن کار می‌کردند، کانال‌های بین‌المللی فاکس، در سال 2019 منحل شد و این بخش دیگری به نام Fox Sports بود که مسئول مذاکره برای این حقوق بود.
اگرچه لوپز و مارتینز هر دو بی گناه خود را حفظ کردند و ادعا کردند که هرگز از پرداخت رشوه مطلع نبودند، Full Play روشی کاملاً متفاوت داشت. وکلای آن به آسانی اعتراف کردند که این شرکت به طور منظم به مقامات فوتبال آمریکای لاتین پرداخت کرده است، اما ادعا کردند که این پرداخت ها رشوه نبوده، بلکه صرفاً روش استاندارد تجارت در مورد فوتبال آمریکای جنوبی بوده است.
اورتیز، وکیل فول پلی، اواخر هفته گذشته در سخنرانی پایانی خود گفت: “می توانید به آن نگاه کنید و بگویید، هی، آیا من از نظر اخلاقی این را دوست دارم؟ آیا فکر می کنم این مناسب است؟» اما وی افزود: “همه این مدیران و افسران به گونه ای عمل کردند و رفتار و رفتار خود را به گونه ای انجام دادند که پیامی واضح و قوی مبنی بر اینکه دریافت های پرداختی آنها کاملاً خوب است.”
