بر اساس یک مطالعه اخیر که توسط یک محقق UCLA Health انجام شده است، زنان بارداری که آب لوله کشی آنها حاوی مقادیر بیشتری لیتیوم است، شانس تشخیص اختلال طیف اوتیسم در فرزندانشان نسبتاً افزایش یافته است. اعتقاد بر این است که این مطالعه که در JAMA Pediatrics منتشر شده است، اولین مطالعه ای است که لیتیوم طبیعی موجود در آب آشامیدنی را به عنوان یک عامل خطر محیطی احتمالی برای اوتیسم شناسایی می کند.
دکتر Beate Ritz، سرپرست تیم تحقیق، استاد نورولوژی در دانشکده پزشکی دیوید گفن در UCLA و استاد اپیدمیولوژی و بهداشت محیط گفت: «هر گونه آلودگی آب آشامیدنی که ممکن است بر مغز انسان در حال رشد تأثیر بگذارد، مستحق بررسی دقیق است. در دانشکده بهداشت عمومی فیلدینگ UCLA.
“در آینده، منابع انسانی لیتیوم در آب ممکن است به دلیل استفاده از باتری های لیتیومی و دفع آنها در محل های دفن زباله با پتانسیل آلودگی آب های زیرزمینی، گسترده تر شوند. نتایج مطالعه ما بر اساس داده های دانمارکی با کیفیت بالا است، اما نیاز به تکرار دارد. ریتز گفت: سایر جمعیت ها و مناطق جهان.
همچنین بخوانید: عفونت کووید ممکن است پیشرفت زوال عقل را در بیماران تسریع کند: مطالعه
به دلیل اثرات تثبیت کننده خلق و خوی لیتیوم، برخی از ترکیبات لیتیوم از دیرباز به عنوان درمانی برای افسردگی و اختلالات دوقطبی استفاده می شود. با این حال، با وجود شواهد فزاینده مبنی بر اینکه این لیتیوم با خطر سقط جنین و ناهنجاری های قلبی یا نقص در نوزادان همراه است، بحث هایی در مورد اینکه آیا مادران می توانند به طور ایمن در دوران بارداری لیتیوم مصرف کنند وجود دارد.
ریتز که تحقیقاتش بر چگونگی تأثیر قرار گرفتن در معرض محیط بر اختلالات رشد عصبی و بیماری‌های عصبی متمرکز است، گفت که پس از دریافت تحقیقات کمی در مورد چگونگی تأثیر لیتیوم بر رشد و تکامل مغز در انسان، تصمیم گرفت تا ارتباط احتمالی بین لیتیوم و خطر ابتلا به اوتیسم را بررسی کند. با این حال، او دریافت که برخی از تحقیقات تجربی نشان داد که لیتیوم، که در میان چندین فلز طبیعی است که اغلب در آب یافت می‌شود، می‌تواند بر یک مسیر مولکولی مهم درگیر در رشد عصبی و اوتیسم تأثیر بگذارد.
Zeyan Liew، Ph.D., MPH، اولین نویسنده این مطالعه و استادیار اپیدمیولوژی در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه ییل، افزود که این مطالعه مهم است زیرا یافته های تحقیقات قبلی از دانمارک با استفاده از داده های ثبت پزشکی با کیفیت بالا قبلاً نشان داده شده است که مصرف لیتیوم مزمن و با دوز کم از نوشیدن می تواند بر بروز اختلالات عصبی روانپزشکی بزرگسالان تأثیر بگذارد. با این حال، هیچ مطالعه ای برای ارزیابی اینکه آیا لیتیوم از آب آشامیدنی مصرف شده توسط زنان باردار بر رشد عصبی فرزندشان تأثیر می گذارد یا خیر، انجام نشده است.
ریتز و لیو با محققان دانمارکی کار کردند که سطح لیتیوم را در 151 آبرسانی عمومی در دانمارک تجزیه و تحلیل کردند که نشان دهنده تامین آب برای حدود نیمی از جمعیت کشور است. محققان برای تشخیص اینکه کدام آبرسانی خانه مادران را در زمان بارداری تامین می‌کردند، از اطلاعات آدرس سیستم جامع ثبت احوال دانمارک استفاده کردند. محققان با استفاده از پایگاه داده سراسری بیماران مبتلا به اختلالات روانپزشکی، کودکانی را که در سال‌های 1997 تا 2013 متولد شده بودند، شناسایی کردند و 12799 کودک مبتلا به اوتیسم را با 63681 کودکی که تشخیص اوتیسم نداشتند مقایسه کردند.
محققان همچنین ویژگی‌های مادر، برخی عوامل اجتماعی-اقتصادی و قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا را کنترل کردند که همگی با افزایش خطر ابتلا به اوتیسم در کودکان مرتبط است. به گفته محققان، با افزایش سطح لیتیوم، خطر ابتلا به اوتیسم نیز افزایش یافت. در مقایسه با پایین ترین چارک سطوح لیتیوم ثبت شده – به عبارت دیگر، سطوح لیتیوم در صدک 25 – سطوح لیتیوم در ربع دوم و سوم با 24 تا 26 درصد بیشتر خطر ابتلا به اوتیسم مرتبط بود.
در بالاترین چارک، خطر 46 درصد بیشتر از پایین ترین چارک بود. محققان رابطه مشابهی بین افزایش سطح لیتیوم و خطر بالاتر تشخیص اوتیسم زمانی که داده ها بر اساس انواع فرعی این اختلال تجزیه می شدند، پیدا کردند. آنها همچنین دریافتند که ارتباط بین سطح لیتیوم و خطر ابتلا به اوتیسم برای افرادی که در مناطق شهری زندگی می کنند در مقایسه با شهرهای کوچکتر و مناطق روستایی کمی قوی تر است.
علاوه بر پایگاه‌های اطلاعاتی جامع مدنی دانمارک که ثابت کرده‌اند منابع ارزشمندی برای محققان بهداشت عمومی هستند، چندین عامل دیگر، دانمارک را برای این مطالعه ایده‌آل ساخته است. مصرف آب بطری شده دانمارک در بین پایین ترین ها در اروپا قرار دارد، به این معنی که دانمارکی ها عمدتاً به آب لوله کشی متکی هستند. این کشور همچنین دارای یک سیستم قوی برای اندازه گیری فلزات کمیاب و سایر آلاینده ها در تامین آب خود است. ریتز گفت که سطح لیتیوم در آب دانمارک در مقایسه با سایر کشورها احتمالاً در محدوده کم تا متوسط است.
