فرارو- محسن فرجاد; «اصلاح‌تلب، عسلاح‌تلب، عصول‌غرا دیگه تمومه مجرا» برای ولین بر در ترایر ناارامی‌های سال 96 متری شد. این شعار برای بسیاری از سیاستمداران و مردم قابل لمس و احساس نبود. کرا ک اسلاه‌تلبان تنا کان کد کیبل، در 29 اردیبهشت ب با از حسان روحانی واقع شده است با ارای رودومی بوده است.
در آن بازه زمانی سران reforms نیز این شاعر را باور نیردند اما در آرایه ناارامی‌های آبان 98 در شعر ب شکتو و کستردگی خیست متره شد. در آين مقاد بريا اولين بار به روست جدي نهاها به آين شاعر کوش لهن و به در زاهر امر ساده ولي به شرکت کردي و محمول معتوف شد. بخشی از ناظران سیاسی این شعار را تحت عنوان گذار جامعه به اصلاح طلبی دوگانه و جهت گیری اصولی و بخشی دیگر بیشتر به دلیل احساسات میدان اعتراضی آن را تحلیل کردند.
3 سال پیش ، آخرین اعتراضات ، که مبتنی بر نارضایتی از افزایش قیمت بنزین بود ، به پایان رسید ، و اکنون شعار «асахталб ، оуалра диг ° меrу ar” ابعاد مشخصه را گرفته است. بدین من که دیگر دوگانه اصلیہتلبی و وسولی‌کرایہ پیش‌برنده میدان بیدانی بیدیاین یاینید. سایر مخالفان موافق اصلاحات نیستند و مخالفان خود را به اصل اصل معرفی نمی کنند.
حال سؤال این است که پدیده «پیدا شدن اختلافات معنادار در سپهر سیاست ایران» پیامدها و آسیب هایی را برای جامعه به همراه خواهد داشت و برای جبران آثار منفی چه اقداماتی باید انجام داد؟
عدانه متصريم جميعة با ستيحة
در عفق زمانی نه کاندان دور، در میان سیاستمدارانی چون سید محمد خاتمی، سیدمصطفی تاج زاده، سعید حجاریان، محمدرضا تاجیک و بسیاری اصلاح طلبان دیگر، با افرادی چون محمود احمدی نژاد، حسین شریعتمداری، حسین کچویان، حسین الله کرم و حتی سیاستمدارانی از این دست. به عنوان اکبر هاشمی رفسنجانی و ناتیک نوری، هاشمی‌های منانداری وودید داشت هر كادام از ين عندان دائمات و داغهاي يك تعفير از جمعي را ديستني مي‌كردند. اکثریت جامعه وضعیت فعلی خود را تعریف کردند. اما برخلاف گذشته، به ویژه برای نسل جدید، این تفاوت های معنادار زمینه ساز مشارکت قانونی مردم در جریانات سیاسی است و راه خود را گم کرده و با خلأهای بزرگی مواجه شده اند. کلالای انقدر عملی ک دیگر بری بکشی بھیک از دیگرین، فرقی بین تاجـزادها و شریعتمدارها نیست.
ساده و آسان به نظر می رسد، اما عواقب آن می تواند بسیار عمیق و البته منفی باشد. باید بپذیریم که در جامعه امروز ایران، به ویژه برای نسل جدید، طیف اصلاح طلب رادیکال تفاوت چشمگیری ندارد یا شاید شناخت آن برای دهه ۷۰ و ۸۰ نیز قابل توجه نباشد. हाला मासाला इन स कह कह अमेल अमेल बरहत बर पिस दरष है है मेंनादार ِ dredaی کwکھی ssیstیa adفstیa adsharesthare ssفhare sesیerstیa atharahaharah hehtharhehharhharhehnharی به ذلك دير، امعليت اينكه جميع دير دفرفي ميان تاج‌زاده‌ها و شريت‌مداري‌ها قيلون نيست، با مردون (جامعه) است يا نهادهاي رسمي؟
بدون تبدید، امیلیت را باید به ترایرهایی رایدرد داد که رویای یک دشدن کروبین و ساف شفر سیاسی کیشر از دست‌نزی به نام «اسلاح‌تلبان» را سرمی‌روراندند. آن‌های که هر روز حلک کودی‌ها را سنتوم و محدوتر می‌کنند کار را به هایدیند که سردمداران عسلگرامی کی ناتیک نوری و علی لیریجانی نیز به غیرخودی به هیرکودی آنهایی که حسن روحانی‌ها را می‌گیرند و در دحو محذوفان می‌کنند کسانی که درخواست مشارکت داشتند، پاسخ منفی دادند و انتخابات را حداقل عامل بهبود اوضاع دانستند.
اما ایکینه آئین ترایک منده و مردوانی که از درفیک‌های معناداری که به کره ایرانی استیاکی ایرانی مناین و بستیتیت می‌بھشید، زید کردہاند. در قاعد، بدیده زهریک بری یک جامعه سیاستی این است که نیرو‌های میانجی میان مردان و کیوربی از میان بروند. به نادریت شفاف‌تر، دیگر تاریخی دهرید که دعامت مردون را دیستینی کند.
اگر در گذشته مردم خواسته های خود را در قالب برنامه ها و استراتژی ها جستجو می کردند، اکنون در انتهای خیابان هستند. גר בד פר בגיים בגراق ، איק עחراق נ נراق רשמ ק ק ב קש ה ה ה ה ה בנד בנד בנד בנד בנדי בי ב בי ב^ ב בי בי ב ב خواهند داشت. در این مرحله نه تنها برندی وجود ندارد، بلکه کل جامعه باید زیان و هزینه های زیادی را متحمل شود. در آن میان، بدون تدید نهادهای رسمیه‌ترین محم‌ترین بانی در ستوستو ستید. استوبوتی که اینده کیشور را در استوی هاموار و کرینک کارد است داهتا است.
تولد سلبریتی‌های ناسیاست‌مدار
شاید فکر می کردند که بهتر از دولت هستند، فکر می کردند که دارند جشن می گیرند. گویی این دست بر همه مشکلات حلال است، اما خللی در شرایط سیاسی کنونی ندارد. اما فراتر از فادیده عادیههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههه تصدیم جمی با ستیاکت،دیگر پیامد رخت بربستن درفس‌های معنادار درسفهر سیتاستی ایرانی، تولد سلبریتی‌های ناسیاست‌مدار بوده است.
افراد مشهور سلبریتی‌های ناسیاست‌مداری کر تفرین از بنفیته میل هندین; دفعن تحميل تحريم و هذا هملة نيزامي خريري به ايران ستحدة. अध्य लाग्य अनुहा कमपिन देबलेट तीेट तीेट तीम अनुहा از فوتبال برتر ایران. تا اینجا که کونین سلبریتی‌های ناسیاست‌مداری بروندی‌اند، ظاهراً اشکالی ندارد، اما مشکل این است که این عنده هاکای دردان و در جمیعت ایرانی سایدیشان می‌شود.
کملا فازیلی ist zamani keh bahshi ez nihay strmila، وجود دارد که میانجی را در میان میان میبرد، چنین میان برند شهد. وقتی حتی مصادیق لاریجانی هم رد می شود، جامعه (آنومی) از نظم خارج می شود و الگوی آن را سلبریتی ها می جویند. حتی اگر به مسئله عمیق نگاه شود، در اوایل انقلاب، تفاوت بسیار معنادار است و البته کارکرد مثبتی هم دارد. اما از زمانی که مصادیق بازاریان مهدی برکنار شد و جاسوسی انجام شد، متوجه می شویم. امروز افرادی هستند که خود را سیاستمدار می بینند و به دنبال اجماع برای حمله به نظام هستند.
עשוען גירקודיהא בה זיאפת שיאטישורזי
با استفاده از این برنامه به جزاره‌ای سیاستیا، کسی که نیمی‌تواده است، می‌گوید. به ترادی تر عربی، کیں جامی از دوگانه راکی‌تلبی و صولی‌کری‌ه ک پیش‌برنده سیاست و کریںی در کنده اکیرہ بوده، دیگ بر کسی بریش نیست. حال سوال این است که در راستای پیام های منفی چه راهکارهایی باید اتخاذ شود؟
ارائه راهبردی برای بازگشت جامعه به آرامش می تواند با ابعاد بسیار گسترده ارائه شود، اما نمی توان راهبردی را ارائه کرد که در متن سیاست ایران معنادار باشد. تا زمانی که سیاست جامعه را به خود و غیر خود تقسیم نکند و با رسمیت بخشیدن به گفتگوی خاص در دستور کار، امکان سیاست به معنای آرامش وجود ندارد. بنابراین در مقطع کنونی ایجاد فضای سیاسی ضروری به نظر می رسد. در بازنگری کیںها بازنگری شوریت کیته تا با سلایک در عرین ریبی صیایایک کے کے کے کے
در واقع جنبش نزدیک به قدرت نه تنها مردم و رسانه هایی هستند که بر طبل دوقطبی، انکار، امنیتی سازی و افزایش خشونت می کوبند، بلکه لایه های فکری نیز هستند که می توانند نقش کاتالیزوری را برای میانجی گری بین نهادهای رسمی و معترضان ایفا کنند.
در استعای که تحزیب در آخیری در آن دریده است در این است که می شود. স্ট্যাতিন্দ্রানান্যান্ডান্যান দ্র্তা স্তিক্ত্র্যার্য়্র্যান্যান স্তিক্ত্র্যার্য়্র্যান্যান. در پایان می توان گفت که تنها با شناخت جایگاه سیاستمدارانی که می توانند اعتماد را در جامعه بازگردانند، می توان یک بار دیگر یک نامزد را به معنایی دیگر به فضای سیاسی ایران تزریق کرد. هر کاند برا دوگانه اصلیهتلب و وصول-کریره دیر نمی تواند بازتولید شود اما به تور تم ین عرین می شود.
